تکدرخت:

آن تکدرخت برسرراهم که روزگا ر

بامن به صد زبان سخن ازجنگ می زند

هر رهروی به سایۀ من خواب  می شود

برخاسته  به شاخۀ من سنگ  می زند

 پرواز :

آن چوچه کبوترکه پرافشان شده است

ساعاتِ دراز  هرطرف  بیخود و مست

این عشق بــه پــرواز نخواهــد بـودن

تـرسد زخطرناکی هــرجــایِ  نشست

عمردوباره :

هــرشام یکــی عمربه سر می آید

بــاصبح دگــر عمردگــرمی آیـد

گــرعمــردوبــاره آرزوی تـوبود

فرداست که این خواسته برمی آید

میان سایه ها :

میان ســایه هــا بـــا من روان بود

حضورش را سکوتی ترجمان بود

به خود گفتم:  «چرا سیرش ندیدم ؟ »

ندیدم ، پشت لبخندی نهان  بـود