نيست در شهر نگاري که دل ما ببردبختم ار يار شود رختم از اين جا ببردکو حريفي کش سرمست که پيش کرمشعاشق سوخته دل نام تمنا ببردباغبانا ز خزان بي‌خبرت ميبينمآه از آن روز که بادت گل رعنا ببردرهزن دهر نخفته‌ست مشو ايمن از اواگر امروز نبرده‌ست که فردا ببرددر خيال اين همه لعبت به هوس ميبازمبو که صاحب نظري نام تماشا ببردعلم و فضلي که به چل سال دلم جمع آوردترسم آن نرگس مستانه به يغما ببردبانگ گاوي چه صدا بازدهد عشوه مخرسامري کيست که دست از يد بيضا ببردجام مينايي مي سد ره تنگ دليستمنه از دست که سيل غمت از جا ببردراه عشق ار چه کمينگاه کمانداران استهر که دانسته رود صرفه ز اعدا ببردحافظ ار جان طلبد غمزه مستانه يارخانه از غير بپرداز و بهل تا ببرد
