دلم رميده لولي‌وشيست شورانگيزدروغ وعده و قتال وضع و رنگ آميزفداي پيرهن چاک ماه رويان بادهزار جامه تقوا و خرقه پرهيزخيال خال تو با خود به خاک خواهم بردکه تا ز خال تو خاکم شود عبيرآميزفرشته عشق نداند که چيست اي ساقيبخواه جام و گلابي به خاک آدم ريزپياله بر کفنم بند تا سحرگه حشربه مي ز دل ببرم هول روز رستاخيزفقير و خسته به درگاهت آمدم رحميکه جز ولاي توام نيست هيچ دست آويزبيا که هاتف ميخانه دوش با من گفتکه در مقام رضا باش و از قضا مگريزميان عاشق و معشوق هيچ حائل نيستتو خود حجاب خودي حافظ از ميان برخيز
