آب و رنگ عبرتي صرف بهارم کردهاندپنجه? افسوسم از سودن نگارم کردهاندعالم غفلت نگردد پرده تسخير منعبرتم در ديده بينا شکارم کردهاندگرد جولانم برون ازپرده? افسردگيستناله? شوقم چه شدگر ني سوارم‌کرده اندزين سرشکي چند کز يادت به مژگان بستهامدستگاه صد چراغان انتظارم کردهاندروزگارسوختنها خوش که در دشت جنونهر کجا برقي‌ست نذر مشت خارم کردهاندتا نسيمي مي‌وزد عرياني‌ام‌گل‌کرده استآتشم، خاکستري را پرده‌دارم کردهاندبر که بندم تهمت دانش که جمعي بيخردتردماغيهاي مجنون اعتبارم کردهاندسخت دشوار است چون آيينه خود را يافتنعالمي را در سراغ خود دچارم کردهاندپرفشانيهاي چندين ناله‌ام اما چه سوداز دل افسرده جزو کوهسارم کردهاندمحملم در قطرگي آرايش صد موج داشتتا شدم گوهر به دوش خويش بارم کردهاندنيست بيدل وضع من افسانه‌ساز دردسرهمچو خاموشي شرات بيخمارم کرده‌اند
