حسني که يادش آينه? حيرت آب دادزان رنگ جلوه کرد که داد نقاب دادهرجا بهار جلوه او در نظر گذشتشکيکه سر زد از مژه بوي‌گلاب داديک -جلوه داشت عاشق ومعشوق پيش اينخون گردد امتياز که عرض حجاب دادپرواز شوق از عرق شرم‌گل نکردخاکم غبارهاي تپيدن به آب داداز حرص اين قدر غم سباب مي کشملبتشنگي سرم به محيط سراب دادآخر ز گريه نشئه? شوقم بلند شداشک آنقدر چکيد که جام شراب دادزان گلستان که رنگ گلش داغ لاله استنشکفت غنچه‌اي‌که نه بوي‌کباب دادکمفرصتي به عرض تماشاي اين محيطآيينه? خيال به دست حباب داداز بس که معني‌ام رقمي جز هوا نداشتگردون به نقطه? شررم انتخاب دادداغم ز رشک منتظري کز هجوم شوقجان داد اگر به قاصد جانان جواب دادچون صبح در معامله? گير و دار عمرچندان نه‌ايم ساده که بايد حساب دادبيدل ز آبروطلبي دست شستهايمکاين آرزو بناي دو عالم به آب داد
