درد مضاعف
در کودکی دردم مضاعف بود،حالا که اعدادی نمی فهمد
روز و شبم یکسان بُود امروز،خرداد و مردادی نمی فهمد
گویند شیرین بود و فرهادی،از عشق نامی مانده در گوشم
تمرین پیری در جوانی بود،پیری که فرهادی نمی فهمد
پیرانه سر عاشق شدم اما،بر ماه تابانی که ممکن نیست
صد تیر غم از او به دل دارم،صیدم که صیادی نمی فهمد
حسرت کشیدم عمر خود افسوس،هر جا که دیدم قامت سروش
کوه غمی دارم از او در دل،دردی که امدادی نمی فهمد
عمری سرم زیر پرم بوده ست،مردم رمیده کنج ویرانی
آزاده ام،آزاده ای هرگز، کو، رنگ آزادی نمی فهمد
دل خوش از آنم در غزل هایم، او ،مایه ی شعر "رها"باشد
جز آن پریوش شعر من را کس،جز داد و بیدادی نمی فهمد
علی میرزائی"رها"