سلام بر شاعر محترم
شاعر می خواسته است با تکرار من و نوعی از اجرای زبان به اعتلای موسیقی شعر خود کمک کند که متاسفانه موفق نبو ده است
تکرار من با توجه به فضای زبانی دیگر کلمات دقیقا مثل یک صدای یک ساز است که خارج از هارمونی کلی نواخته شود
خسرو نوربخش و رفیع جنید (شاعر افغانستاتی ) شاعرانی هستندکه در اجرای این تکنیک در اجرای این تکنیک موفق هستند که دو نمونه خدمت عزیزان در اینجا می آورم
خسرو نور بخش
پر شد گلوی زخم تو، پر شد گلوی زخم
زخم آمد از گلوی تو تا گفتگوی زخم
از روبروی زخم تو تا زخم روبرو
هی زخم و زخم و زخم، وَ هی روبروی زخم
رگ شد وضوی بیعت رگ شد شتک شتک
اینک شتک شتک رگ و اینک وضوی زخم
ای سرخ کهنه، کهنه تر و زخم تر، وَ سرخ
گبری بریز، کهنه و سرخ از سبوی زخم
از بوی زخم و پیرهن از بوی و پیرهن
از زخم بوی پیرهن از زخم بوی زخم
رگ،زخم،رگ،ملائکه،رگ سرخ و سجده رگ
مسجد شد از نمایش رگ، فَسجُدوی زخم
زخمی که زخم زخم نمی گفت و زخم گفت
زخم نگفته گفت به زخم مگوی زخم
و اما نمونه ای از رفیع جنید
زود: ولی چه دورتر زلف کجک کجک کجک
کم کمک آمدی به بر زلف کجک کجک کجک
می روی ونمی روی . نه ، می روی – نمی روی
نمی دهی خبر خبر زلف کجک کجک کجک
لااقل استعاره ای ، یا رصد ستاره ای
قبل سفر سفر سفر زلف کجک کجک کجک
باز شبی ... شبی قمر ، باز کجک کجک قمر
باز قمر قمر قمر زلف کجک کجک کجک
عین عیان « آن » شدی ؛ عین شدی عیان شدی
عین شرر شررشرر زلف کجک کجک کجک
فاصله ي وجود ما – فاصله شد وجود ما
فاصله ازمیان ببر زلف کجک کجک کجک
هی هی ، هی عدم بیا . هی هی باز هم بیا
هی هی هی همین قدر زلف کجک کجک کجک
هی هی پیچ و تاب شو ؛ تارگ جان ما برو
تا ، تا قرمز جگر زلف کجک کجک کجک
جان تلف و جگر تلف . بی تو تلف تلف تلف
بی تو هدر هدر هدر زلف کجک کجک کجک
البته گرچه ممکن است کسی با یان نوع پرداخت زبان به لحاظ اینکه محتوا دیر رس است وفقط بر اجرای زبان و آزاد شدن انرژی کلمات است موافق نباشد اما بهر حال این ها از بهترین نمونه های این گونه استفاده اززبان است و نمونه جناب محدثی ماندن در بین دوفضا ست (به لحاظ اهنگ ) که متاسفانه نا موفق شده است