اختصاصی سایت شاعران پارسی زبان - شب استاد دکتر ظهیر احمد صدیقی توسط گروه بین‌المللی هندیران در واتساپ برگزار شد.
این برنامه که از سلسله‌ برنامه‌های مجازی گروه‌ بین‌المللی هندیران در واتساپ است  ساعت ۲۲ شبانگاه جمعه ۴ام مرداد ماه مصادف با ۲۶ام جولای ۲۰۱۹ برگزار شد.

در این برنامه کارنامه یک عمر فعالیت ادبی و پژوهشی دکتر ظهیر احمد صدیقی مورد معرفی و پاسداشت قرار گرفت.

شادروان استاد ظهیر احمد صدیقی، از جمله شاگردان علامه اقبال، استاد طراز اول عرصه ادب، شیفته سرزمین زبان و فرهنگ ایران بوده و خدمات ارزنده ای را در راستای حفظ میراث گرانقدر شعر و فرهنگ انجام داده بود، در سال 1393 به همراه استادان دیگر شبه قاره هند در مراسم دیدار رهبری حضور داشت و شعری نیز تقدیم شان کرده که با استقبال گرمی توسط حضار ادب دوست و معظم له روبرو شده بود.

این برنامه به مدیریت دکتر علیرضا قزوه و اجرای سید احمد شهریار از پاکستان شروع شد. در این برنامه شاعران، اساتید و پژوهشگرانی از ایران، هند، پاکستان، افغانستان، تاجیکستان، روسیه و سوریه حضور داشتند.

حاضرین در این برنامه از خاطرات خود با این استاد بزرگ گفتند و ضمن بزرگداشت ایشان شعرهایی را تقدیم ایشان کردند، همچنین عکس ها، سخنرانی ها و ویدئوهایی از این استاد بزرگ به اشتراک گذاشته شد. در ادامه بخش‌هایی از این صحبت ها و شعرها را با هم می‌خوانیم.

دکتر الهام حدادی:دکتر ظهير احمد صديقي ایران شناس و استاد برجسته زبان و ادبیات فارسی  دانشگاه دولتی لاهور درباره دوستی دو کشور پاکستان و ایران معتقد بودند: ايران و پاکستان دو‌ کشور همسايه، برادر و اسلامي و داراي روابط تاريخي گسترده هستند به گونه اي که به صراحت مي توان گفت اين دو کشور دو قالب در يک جانند. پاکستان و ايران روابط ديرينه مذهبي و قلبي دارند و روابط قلبي دو کشور به علت مشترک بودن فرهنگ اسلامي و ادبي آنهاست. فرهنگ و ادبيات ايران بسيار غني است و از آنجایي که اين زبان داراي پيشينه تاريخي در اين منطقه است، زبان و فرهنگ اردو وامدار زبان و ادبیات فارسي است.
سروده دکتر ظهير احمد صديقي خطاب به ایرانیان در باره دوستي ايران و پاکستان :

" اي شما ايرانيان "
 
اي فروغ فكر و فن از نور افكار شما
 
رونق گلزار ما از رنگ رخسار شما
 
ثابت و قايم مثال كوه كردار شما
 
همچو برگ گل لطيف و نرم گفتار شما
 
اي عزيزان عجم اي صاحبان دين و دل
 
ديدن خضر و مسيحا هست، ديدار شما
 
من ز پاکستان بياوردم درود پرخلوص
 
صد دعاي دوستان پاک نثار شما
 
شاد بادا شهر يزد و مشهد و شيراز و قم
 
زنده بادا مردم جانباز و سالار شما
 
جان تازه دردميده در تن ما ميبدي
 
قلب مار را کرد روشن " کشف اسرار" شما
 
راه شعر و حكمت و عرفان به ما بنموده اند
 
مولوي و حافظ و خيام و عطار شما
 
همچو يك جان در دو تن اسلام ما را ساخته ست
 
دشمن تان دشمن ما، يار ما يار شما
 
خانه هاي ما همه پيوسته چون دلهاي ما
 
محكم از ديوار ما گرديد ديوار شما
 
دشمنان پاك و ايران دوست با هم گشته اند
 
اين حقيقت را ببيند چشم بيدار شما
 
اتحاد قوم مسلم مقتضاي دقت است
 
اتحاد قوم مسلم ، كار ما كار شما
 
دوستي پاك و ايران تا ابد پاينده باد
 
پر بهاران باد باغ ما و گلزار شما
 
 
مصطفی محدثی خراسانی:
تقدیم به شادروان دکتر ظهیراحمد
صدیقی
من با تو به شعر ناب تبدیل شدم
جاری شدم وبه آب تبدیل شدم
مهرتو به آسمان کشیدم ازخاک
تا آنکه به آفتاب تبدیل شدم
 
رضا اسماعیلی:
با تقدیم سلام و عرض ادب و ارادت خدمت همه دوستان شاعرم در خانواده بزرگ "هندیران" و تشکر از ابتکار عمل استاد قزوه در برگزاری بزرگداشت برای زنده یاد استاد ظهیر احمد صدیقی، از حافظان و پاسداران امین زبان پارسی در شبه قاره - بخصوص پاکستان - که نام بلند بزرگانی چون علامه اقبال لاهوری را در ذهن ها تداعی می کند.
به راستی و درستی، پاسداشت بزرگانی چون دکتر صدیقی، پاسداشت زبان و ادب باشکوه پارسی و هموار کردن راه برای احیای دوباره زبان علم و ادب و عرفان است.
به عنوان شاعری که دلش همچون شما خوبان برای زبان پارسی می تپد، و از آنجا که دوست داشتم در این بزرگداشت سهم کوچکی داشته باشم، با افتخار غزلی را که شنیدید و خواندید، تقدیم به زنده یاد دکتر صدیقی کردم.
خاک بر او گلستان باد.

تقدیم به استاد شادروان دکتر ظهیر احمد صدیقی:


با تو می خواهم کنار این غزل خلوت کنم
ساده و خوب و صمیمی، با شما صحبت کنم
 
نقش مستوری و مستی را به لوح دل زنم
من از آن زلفِ پریشان، کسب جمعیت کنم
 
دوست دارم پرده برداری کنم از درد خود
دردهای عاشقم را، با شما قسمت کنم
 
لب فرو می بندم اما، دردها را بی خیال
مرد باید باشم و با دردها عادت کنم
 
من هوای تازه می خواهم در این دنیا، همین
باید آری، عشق را در قلب خود دعوت کنم
 
مثل موج سرکشم، سرریز شوق رفتنم
باید از این ماندنِ خاکستری هجرت کنم
 
زنده بادا عشق، عشق نازنین، عشق عزیز
باید آری من به اصل خویشتن رجعت کنم

رضا اسماعیلی
(جمعه ۴ مرداد ۱۳۹۸)

 
مرتضی دهقان آزاد:
به عنقای قاف نشین زبان و ادب پارسی پروفسورظهیراحمد
صدیقی"
سیمرغ
ای آبیِ چشمِ تومرا وسعتِ پرواز
ازصبحِ نگاهِ توالفبا شده آغاز
يک صاعقه ازطورِ تجلی به دل افکن
موسایِ کليمی و کلامت پُرِاعجاز
من گنگ ترين آينه ام بی نظرِ تو
ای ساده ترين پاسخِ پيچيدهٔ هر راز
پر گشته زمين بار دگر از هُبل ولات
برخيز وخليلانه بتِ جهل برانداز
بينِ من ودل، پل بزن از خاک به افلاک
ای روزنهٔ مشرقی روبه خدا باز
سيمرغی وتاقاف مرا راهنمونی
ای آبیِ چشمِ تومرا وسعتِ پرواز.
  مرتضی دهقان آزاد
 
سید سکندر حسینی: بنده نیز افتخار آشنایی با دکتر ظهیر احمد صدیقی را داشتم سالی که ایشان در محضر مقام معظم رهبری حضور داشتند بنده نیز افتخار حضور داشتم و چند روزی باهم بودیم در آن چند روز درتهران در بازدید از کاخ نیاوران ، جماران خانه‌ی حضرت امام خمینی (رح) و برج میلاد باهم بودیم یاد و خاطره‌ی گرامی باد !
 
سید نقی عباس «کیفی»:
غزلی در استقبال از میرزا غالب، تقدیم به استاد صدیقی
 
نگاه جانب من كن؛ تپیدنم بنگر
به شوقِ یك نظرت، ذوقِ دیدنم بنگر
 
به دیر و مسجد و میخانه نیست آرامم
به كوی دوست بیا آرمیدنم بنگر
 
به‌سوی منزلِ بی‌نام و ناشناخته‌ای
چو وقت، سمتِ قیامت دویدنم بنگر
 
تمام، سجده شدم، رشكِ قدسیان گشتم
در آستانِ محبّت خمیدنم بنگر
 
شبِ فراق، چو صبحِ وصال، پیدا نیست
در آرزوی تو حسرت كشیدنم بنگر
 
تویی كه قلّۀ كوهی؛ بلندی‌ات دیدم
منم كه آهوی دشتم؛ رمیدنم بنگر
 
دَمِ نخست، مرا دیدی و ز خود رفتم
به واپسین نفسم، «خود» ندیدنم بنگر
 
 
علی اصغر الحیدری:
مزار عشق ز انبوه ناز خالی نیست
نشان دهید کمالی که بی  زوالی نیست
 
در این زمان که قدح هست و شعر هست دریغ
به دست ساقی ما باده ی وصالی نیست
 
هزار پرسش بی پاسخ است در سر من
همه جواب سوالم، چرا سوالی نیست؟
 
ستاره های درخشان ز چشم می بارم
هزار شکر که در دیده خشکسالی نیست
 
چرا سکوت کنم پیش این همه فریاد
که نزد اهل نظر این چنین روالی نیست
 
حجاز، چشم به راه کسی است می دانم
اذان ز مأذنه می آید و بلالی نیست
 
به پای عقل چه گونه به راه عشق روم؟
که شور و جذبه ی حلاج در غزالی نیست
 
 
دکتر بلقیس حسینی:
 
خوشا پاییز
با شاخه ها رنگین
زمین عروس را  ماند
همه جا بر زمین
 پازیب و
 النگو و  گل سر
نثار
بر آوارگان
که در سایه سارش  خوابیده اند
بر گرد  آتشی که تمام وجود را
می سوزاند
و از بن رگ رگ
ورق ورق می افتد بر خاک
 
در آخرین لحظه های زندگی
میان  زندگی  مرگ
هر برگ لب می گردد
لب لعلین
 لب زرد
 لب خشک
و می بوسد پای شان را
که نقش محبوب را بر دل دارند
اگر چه زیر قدم له می شوند
 
عاقبت جشن بهاران آغاز می شود
و  خاک بوی بهشت می دهد
با اهل خرد خیره
عاشقان مست
و مستان دیوانه
دیوانگان چاک گریبان
نسیم پا بر هوا
و بلبلان رقص می کنند
رقص ! رقص ! رقص !
و  جهان می چرخد
 رقصان..‌.‌‌‌..
 
 
احمد شهریار

تاریخِ تکه تکه‌ی دورانم
من نقشه‌ی بزرگِ خراسانم
.
هر قطره‌خون که از مژه‌ام افتاد
فریاد زد که لعلِ بدخشانم
.
در بلخ‌ام و مسافرِ تبریزم
در زابل و اسیرِ سمنگانم
.
چون باد می‌وزد به هوای تو
تبریز و بلخ و قونیه در جانم
.
من همصدای نغمه‌ی داوودم
آهنگِ رودخانه‌ی پغمانم
.
خاکم اگرکه، خاکِ سمرقندم
تقدیمِ خالِ هندوی ترکانم
.
هرجا که عشق می‌دمد از خاک‌اش
آنجاست سرزمینِ نیاکانم
.
من از دیارِ دهلی‌ام و لاهور
از کوچه‌های کابل و تهرانم
 
عزیز آذین فرد: آثار زنده یاد دکتر صدیقی: «ایران و پاکستان دو کشور دوست و همسایه»، «دلها یکی است»، «میرزا عبدالقادر بیدل»، «فارسی، ادبیات چند پهلو» عنوان برخی از آثار این استاد فقید پاکستانی است.
او علاوه بر تالیف و تصحیح نزدیک به پنجاه عنوان کتاب در حوزه‌های ادبیات فارسی، فرهنگ و تاریخ منطقه، در سال‌های پایانی عمر پربارش به ترجمه «لغت‌نامه دهخدا» به زبان اردو مشغول بود.
او همچنین به عنوان یکی از ایران‌شناس شبه‌قاره شناخته می‌شد و علاوه بر تدریس در دانشگاه جی سی، معاونت دانشگاه دولتی لاهور پاکستان را هم بر عهده داشت
 
دکتر فلیجه کاظمی: دکتر صدیقی  بیش از صد تا کتاب به زبان فارسی و اردو  چاپ کرد از جمله  " ایران و پاکستان دو کشور دوست و همسایه "، " دلها یکی است "، مرزا عبد القادر بیدل"

همچنین یک ویژه برنامه رادیویی با عنوان: ویژه برنامه شب استاد شادروان دکتر ظهیر احمد صدیقی به تهیه و تالیف: محمد حسینی باغسنگانی نیز منتشر شد.

در پایان این برنامه مستندی از استاد ظهیر احمد صدیقی به کارگردانی احمد جان میرزایی به اشتراک گذاشته شد.
 
 
در این برنامه دکتر غلامعلی حداد عادل، رضا اسماعیلی، مصطفی محدثی خراسانی، حبیب احمدزاده، دکتر آسی، دکتر بلقیس حسینی، ماریه علی، دکتر پالیزدار، دکتر نقی عباس، دکتر نغمه مستشار نظامی، دکتر اقبال شاهد، دکتر کمیل قزلباش،  دکتر الهام حدادی، دکتر سرویش، دکتر اخلاق آهن، دکتر عنصر اظهر، دکتر فلیجه کاظمی، دکتر عزیز آذین فرد، روح الله رِضوی، مهدی باقر، محمد حسینی باغسنگانی، سکندر حسنی، وحیده افضلی، محمد برزگر، علی اصغر الحیدری، مرضیه فرمانی، آش واقع طلب، مرتضی دهقان آزاد