قيصرانه بگو کجا رفتی

مهربان فاش کن چرا رفتی

 آن سوی ماجرا چه دیدی که

پلک بستی و بی صدا رفتی

توي ديوان حافظ شيراز

پی تعبیرناکجا رفتی؟

 دوستان در غمت گرفتارند

تو به مهمانی شفا رفتی

 ما چو بی تابیت پریشانیم

تو چو زلف غزل خطا رفتی

 خسته بودی مگر ازین دنیا

که چنین دست بر عصا رفتی؟

 خون بهای بهارهارا هم

تو به گردن گرفته تا رفتی

 تو حقیقی ترین صدا بودی

که پی استعاره ها رفتی

 آبروی بهار ها بودی

برگریزان ز شهر ما رفتی

 عطش شوره زار ها را آب

نزدی آشناچرا رفتی؟

 به گمانم پرنده بودی که

تا خود اوج را رها رفتی

 دوستان دست بر دعا که مرو

عشق چون گفت هان بیا رفتی

 این مدینه اگرچه فاضله نیست

توکه فاضل شدی چرا رفتی؟

 گفته بودی که پیر شد پدرم

تا پدر را شوی عصا رفتی؟

 چند سالی عزیز ما بودی

تا به کنعان آشنا رفتی

 گر به قانون عشق هم باشد

عاشقانه پی لقا رفتی

 وعده مثنوی به ما دادی

شاعر معنوی سرا رفتی

 تو که در شهر ما غزل گفتی

پس برای چه روستا رفتی؟