دسته بندی اشعار

آخرین اشعار

آخرین نقدها

زُل می‌زنم ناچار بر دیوار

بیزارم از خود بی‌تو چون بسیار، زُل می‌زنم ناچار بر دیوار
زُل می‌زنم ناچار بر دیوار، بیزارم از خود بی‌تو چون بسیار

کم چشم شوخت را نشد بیمار، دل تا فروغت آفتابی شد
دل تا فروغت آفتابی شد، کم چشم شوخت را نشد بیمار

دل را درون سینه بوتیمار، کرده‌ست اندوهی که من دارم
کرده‌ست اندوهی که من دارم، دل را درون سینه بوتیمار

اینقدرها از خود کند بیزار، باور نمی‌کردم مرا دوریت
باور نمی‌کردم مرا دوریت، این قدرها از خود کند بیزار

تاوانِ دل بستن به تو دشوار، هرگز نبردم بو چنین باشد
هرگز نبردم بو چنین باشد، تاوان دل بستن به تو دشوار

اندوه در دل می‌کنم پروار، تا تو نباشی کار من این است
تا تو نباشی کار من این است، اندوه در دل می‌کنم پروار

زندانی‌ام کرده‌ست بوتیفار یوسف مگر بودم خداوندا؟
یوسف مگر بودم خداوندا؟ زندانی‌ام کرده‌ست بوتیفار

راهی که باید بسپرم هموار، بی آن که همراهم تو باشی نیست
بی آن‌که همراهم تو باشی نیست، راهی که باید بسپرم هموار

آیینه‌ی دل بسته چون زنگار، من کور مادرزادی‌ام بی‌تو
من کور مادرزادی ام بی‌تو، آیینه‌ی دل بسته چون زنگار

تا چون قمر دل گرددم بیدار، بر من بتاب ای آن که خورشیدی
بر من بتاب ای آن که خورشیدی، تا چون《 قمر》دل گرددم بیدار

---

---

   تاریخ ارسال  :   1404/8/13 در ساعت : 0:5:16   |  تعداد مشاهده این شعر :  8

---

---