در ملک خدا سکه به نام همه کس نیست

خورشید ولا ساکن بام همه کس نیست



جبریل سلام آور حق است برای

این مرد که محتاج سلام همه کس نیست



این مرد که شد مطلع دیوان خداوند

"لولا علی . . ." آمد که مقام همه کس نیست



لا سیف به جز تیغ دو پیکر که خدا گفت

زیبنده ی دستان و نیام همه کس نیست



با خطبه ی بی نقطه نشان داد به عالم

این اوج بلاغت به کلام همه نیست



آن روز که لات و هبل افتاد عیان شد

بر دوش نبی عرصه ی گام همه کس نیست



خوشحالم از این گردش ایام که در آن

حتی قلمم نیز غلام همه کس نیست



یک روز غدیر آمد از آن روز مبارک

مولای من است او و امام همه کس هست