شبگرد

خانه ات امن است تا در کوچه این شبگرد هست
آن که با شعرش سرت را درد می آورد هست

مانده ام تنها و ترسی نیست از تنهایی ام
او که عمری اشکهایم را تمسخر کرد هست

وای از دنیا که هر اندازه در آن مرد نیست
بیشتر گر نه، همان میزان در آن نامرد هست

آه ای نوحی که در کشتی نشاندی زوج ، زوج
مثل من دلتنگ و بی همدم هزاران فرد هست

من به تنها بودنم دیریست عادت کرده ام
من که تنها نبستم وقتی کنارم درد هست


 

میلاد حبیبی