سليمانه
 
اگر چه دیر می‌آیی ولی از دور می‌آیی
شبیه کهکشان در‌هاله‌ای از نور می‌آیی
 
تو از بس دیر کردی سوی چشمم رو به تاریکی است
نمی‌بینم تو را دیگر، اگر از دور می‌آیی
 
تو موسایی، ولی کاری ندارد مار با دستت
سلیمانی؛ بدون باد و برگ و مور می‌آیی
 
تو آن آب زلالی کز زمین خشک می‌جوشد
به خواب ساکنان سرزمین شور می‌آیی
 
برای دیدن بی چشم و روهایی چو من، هرگز!
برای آبرویِ چشم‌هایِ کور می‌آیی
 
به دور از هر چه تشریفات و آداب بزرگان است
غروبی تا سرِ خاک «طراوت‌پور» می‌آیی