دیــــدارهــا زیبــــاست امــا
آغــوش را کــم دارد ای یـار
تـا این کــوویـــد 19 هســت
دیــدارهــا غـم دارد ای یــار
ویروس اینجا در کمین است
ســــودای آدم دارد ای یـــار
می آیـــد از سـمت همیشـــه
سـیـــر دمـــادم دارد ای یـار
ناخوانده مهمـانی که امـروز
غـوغـا به عالـم دارد ای یـار
می میــرد و می آیــد از نــو
افکــار درهــــم دارد ای یـار
اینجا ســکوت چشــــمهامان
بغضی فــراهـم دارد ای یار
این ماســکها برچهره ها هم
تصــویر مبـــهم دارد ای یار
اینجا هوا شرجی است انگار
هـُـرم نفــس دم دارد ای یــار
دور از همـــیـم امــا دل مــا
پیــمان محکـم دارد ای یـــار
می دانم ومی دانی ای دوست
این زخم مـرهـم دارد ای یار
آخـر صـراط مســتقیم است
گر پیچ و گرخم دارد ای یار
شــکر خدا که ماندنی نیست
دردی که مریــم دارد ای یار
مریم محبوب -اردیبهشت ماه 1399