فرو می روم، در خود

              نیلوفرانه در مرداب

هموارهِ دریا میشوم

        در چشمِ تو،در عمقِ تو

                 همپایِ های هایِ گریه دلسوزِ  مهتاب

می گشایم بال

    می نوازم تار

        می سرایم شعرِ گرم

                میزنم بوسه به لبهای ستاره

                                     و می فرستم لعن بر سپیده دم

                                               به واسطه حضورِ پا برهنه اش بر شبانه ام

قهوه تلخ

          دود غلیظ سیگار برگ

                          و بوی کاپوچینو هم

                                              دیگر،کش نمیدهد

                                                                   پیکر عقربه را

سرشارست درونم از حضورت

                       بیدار میکنی چه زیرکانه

                             خرس خفته در تمامِ سالَم را

پینه بسته دستهایم

            بسکه کاویدم درونت

                           هیچ نیافتم جز آرزو

                                     باورت کردم

میهمان شدم بر خانه ات

                   بر دامان باغچه

                                   سر می گذارم

حوض فیروزه ای

             - سیب غلتان -

                      شکوفه سیب و چای نعناع

                                        بقچه گلابتون با عطر ریحان

                                                                       و عطرِ گذر تو

دنگ دنگ!!!!!!

         خواب من در هم شکست

                   رد بوسه بی خبرت برگونه ام چنگی زده

                                          اشک جنبید و هم آغوشی کرد

                                                               با طعم لبت

                                                                                              من متولد شده ام

.

.

.

از حال خود من چه بگویم؟

                                عمر من

                                      رویای من

                                                   ای راز من

                                                   کاش در خوابت مُرده بودم

                                                                         ایکاش.......

آرزو (باران)