بوی غربت می دهد این کوچه از هجران تو

خاک غم  پاشیده  بر  این  خانه  از فقدان تو   

از ازل دل بسته ام  برعشق رویت ای عزیز

سال ها ،مجنون صفت، جان واله وحیران تو   

شد  زمستــان عجیبی  از  کسوف  و غیبتت

منجمد ، یخ بسته  این دل ، از رُخ پنهان  تو

جمعه می آید  ولی ،  شاید  نیـایی هم  چنان

گمشده ، غرق  سـرابم ،  در  پِیِ  سامان تو

بر دلم  زخم  هزاران  ساله ی  یک  انتظار

بسته ام امیــد  بر این  جمعــه  و  درمان تو

گشته نابینــا  دو  دیده  از سرشکِ  هجرِتت

کِی رسد عطری از آن  پیراهن و دامان تو؟

بسته ام عهـدی که  باشم  تا  ابد  در انتظـار

مانده این دل  از ازل  بر مستی و پیمـان تو

آه ! شاید دیگر این شاید  نباشد در غروب !

می شوم  پا  در رکابـت ، در پِیِ  فرمان تو 

                   اَللّهم عَجّــــل لِوَلیکَ  الفــــَرَج

                            " انشـــــا الله "