"دل "                                                                                                                              در دل ما نشسته با تيشه دلم مي شِكني  //دل بِشِكن ولي نه با تيشه كه از ريشه كني //رسم كجا بوده كه بر شيشه ي دل تيشه زني // شيشه ي دل را تو به يك اشاره هم  شِكني                          --------------------------                                                                                                                         عمري است كه دور از من واين خانه شدي //با محفل ما غريب وبيگانه شدي// در شهر دلم سكه به نامت زده ايم  // بر گرد كه در شهر دل افسانه شدي                                                                --------------------------                                                                                                                                                     با تير نگاهت دل آئينه شكست //با تركش آهت قفس سينه شكست//معبر زدي از عمق دو چشمت به دلم  // تا دل شده تسليم وخط كينه شكست