دستهایم که از تو روییدند...مثل خط شمالی ات سبزند

تو چه مرز مبارکی هستی! خاک های حوالی ات سبزند

دل تو در کویر هم دریاست...اینچنین میشود که می بینیم

سروهای بلند تو حتی... در تب خشکسالی ات سبزند

کوچه های شهید پرور تو ... عطر و بوی محمدی دارند

گرچه گل ها ز دستت افتادند...باز دستان خالی ات سبزند

دختران تو با دلی عاشق...از سرِ چشمه، کوزه ها بر سر

می رسند و سرود می خوانند: کوزه های سفالی ات سبزند

شهرهای قشنگ مشرقی ات...روستاهای بکر عاشقی ات

باغ های نجابت ات حتی... روی هر دار قالی ات سبزند

گرچه بدخواه داری ای وطنم! سرنوشتت عوض نخواهد شد

چشمهای تو تا ابد روشن...دستهای تعالی ات سبزند

ای همیشه سپید اجلالی ای وطن پرچم جمال و جلال

زخم های جمالی ات سرخ اند، داغ های جلالی ات سبزند *

* بیت آخر از استادم: علیرضا قزوه