میر عابد

به: جد بزرگوارم حضرت میر محمد عابد(ع)[1]

****

ای مرامت جلوه ی حق در ضمیر یا جمیل

می تراود از دل آیینه هایت سلسبیل

وارث موسای کاظم در عبادت بوده ای

حرمت نامت شده، حق وراثت را دلیل

بین فرزندان موسی، در نجابت در حیا

نام تو عابد، مرامت در عبادت بی بدیل

میر من، ای بارگاهت خانه‌ی امن خدا

امتیازی هست نامت را، در اولاد خلیل

نسل تو پویا، میان دودمان "موسوی"

بهره‌مند از رادمردان جوانمردِ جلیل

آنچه در مدح تو می آید، اگر شایسته نیست

حق مطلب را چگونه می توان گفت این قبیل؟

قصه ی تنهایی ات را کی قلم تاب آورد؟

در کنار دیده و دل، بسته بر نامت دخیل

آنچه مانده از تو، نور است و حضوری جاودان

در کنار شاعران پاک آیین و اصیل

سرو شیرازی به همراه برادر، تا ابد

می تراود از مزارت عطرناب یا جمیل

قم

**

1381- 89

...