شعر هايم واژه واژه مي خندند

به اين جهل و جنون درندگان ميانمار.

بودا را آنان به گونه اي تفسير كردند

كه اينان – سلفي ها – محمد(ص) را

با – نستجير بالله – خون، كينه و انتقام

و عروسكان كليسا ، مسيح عليه السلام را.

در مساجد ويران برمه

اذان سرخ مي گويند.

اين اسلام است

كه آخرين رمق استعمار را گرفته است.

و اين روح الله است

كه نامش را به جنوب شرق آسيا سوغات برده اند.

مثل تونس، مثل ليبي و مثل مصر.

بايد شعري به اين مضمون برايشان سرود:

ما را نيز كشتند

ولي نمرديم

چون امام برايمان چيزي بنام مرگ

تعريف نكرده بود.

اگر با كشتن،  كار كفر پيش رفته بود

اُحُد ، سقيفه، كربلا و خرمشهر پايان كار پيامبر(ص)،علي(ع)، حسين(ع) و امام(ره) بود.