رندانه آخر ربودی  جامی  ز  خمخانه ی  دل

خونین چو برگ شقایق رنگین چو افسانه ی  دل

یک روز، سردشت ...بانه ،یک ماه، مجنون... شلمچه

فروند ، فروند  خَردَل..... می ریخت در خانه ی  دل

پُر بود از آتش گلویت ، بیسیمچی رو به رویت

عبّاس ،عبّاس....حیدر ، شعر غریبانه ی  دل

خمپاره ، موشک ، مسلسل دریاچه ،دریاچه  تاول

صبحانه : باروت و ترکش....خونابه ، عصرانه ی  دل

قابی  پر  از  گُل کشیدی ،آیینه آیینه  دیدی

کپسول ِ اکسیژنی  شد   تصویر  مردانه ی   دل

یلدای خِس خِس سرآمد ، اردیبهشت  از  درآمد

گُل کرد  آلامِ   بستر   بر   بالِ   پروانه ی  دل

مانند  مضمون  خوبی  از   دست   شعرم   پریدی

با   نازِ   مولا   نشستی  آرام   بر   شانه ی  دل