آتش    زنید   خانه ی     زنبوری        دلم

این    خانه ی  بنا  شده ی   زوری      دلم

بیگانه با گرانی گوش است و   ضعف  چشم

بنگر   یکی  به    غفلت  و   مغروری  دلم

شد  معده  هم   دچار   تورم   به ملک   تن

در   سایه ی    حکومت      فغفوری   دلم

در   دوره ی   تهاجم  فرهنگی       هوس

کاری   نکرد  و  در   عجب از کوری  دلم

هی وعده پشت وعده شنیدم به گوش خویش

از   جانب     ریاست     جمهوری     دلم !

از   صد هزار   وعده یکی   شد وفا ؟ نشد

خاطر   مکدر  است   ز  بی  نوری    دلم

قایم مقام    حضرت    قاروره اش    کنید

خاصیتی    ندارد   اگر      قوری     دلم

«شاطر» ! مطیع مجلس شورای عقل نیست

تن   میدهم   به  وضع   همینجوری  دلم .