شکستم ،بشکند آنسان که خواهم خواست میســازمبدینسان، سهم من از قسمتِ احساس، حسرت شــــــــد 

وسهم ِدیگران بارانی از جنس مسّرت شـــــــــــــــــــد

چمن هااز غزل لبریز ومرغان از ترنّم هـــــــــــــــــا

مرا، نی ترجمان ناشکیبی های غربت شــــــــــــــــــد

سِتَروَن خاک ها شد باغ وماراداغ ها بــــــــــــــــردل

غنیمت میشمارم محنت آبادی که قسمت شـــــــــــــــــد

ملالی نیست من در سوختن ها ساختن دانــــــــــــــــم

خیالی نیست تنها اندکی اسباب زحمت شـــــــــــــــــــد

شکستم ،بشکند آنسان که خواهم خواست میســــــــازم

شکستن های دل آیینــــــــــــه ی صــــبح اجـــــابت شد

زچشم آسمان افتاده ام ،تا خـــــویش برخــــــــــــــیزم

زهر کس چشم یاری داشتم خار ندامت شـــــــــــــــــد

مرا دیرینــــــــــــــــه دریا بود ،دامن دامن از گوهـــــر

چه میداند کســـــــــی شاید مرا باز این حکایت شـــــد

بلند از سمت فردا میـــــرسـد موجی که می پرســـــند

بهاری اینچنین سبز از کـــــــــــــــــــجا آیا کرامت شد

سر انجام از کویر تشنه سرو ولاله برخیـــــــــــــــــزد

که هر جا داغ عشق افتاد روزی باغ همــت شـــــــــد

شکستن های دل آیینــــــــــــه ی صــــبح اجـــــابت شد

زچشم آسمان افتاده ام ،تا خـــــویش برخــــــــــــــــیزم

زهر کس چشم یاری داشتم خار ندامت شــــــــــــــــــد

مرا دیرینــــــــــــــــه دریا بود ،دامن دامن از گوهــــــــــــر

چه میداند کســـــــــی شاید مرا باز این حکایت شـــــد

بلند از سمت فردا

بهاری اینچنین سبز از کــــــــــــــــــــــجا آیا کرامت شد

غبار غم بَرَد یکروز رقصِ بیدِ مجــنـــــــــــــــــــــــ

زمین سر مست اگر از جام کاریز مـحــــــبت شــــــــــد

سر انجام از کویر تشنه سرو ولاله برخیــــــــــــــــــــــزد

که هر جا دا