از انزلی برای خدا بگذر

این شهر را ونیز مکن باران

خورشید پشت ابر نمی ماند

دندان دوباره تیز مکن باران

این خاک زیر بار نخواهد رفت

باران کار کشته پاییزی

دیگر بساط جمع کن از این شهر

باید تو با کویر بیامیزی

جیغ ستارگان گریزان را

از خواب های ملتهبش بردار

در هییت کویر نمایان شو

پا در گل گلیم خودت بگذار

چشم انتظار توست نهالی خشک

تا مثل روز اول خود باشد

تا پیش پای ابر به وجد آید

چیزی شبیه جنگل خود باشد...

                                             پونه نيكوي