غزلی تقدیم به بانو و پدربزرگوارشان در آستانه میلاد
گلم سلام، نمی خواستم پسر باشی!
خدا گذاشته از عشق با خبر باشی
خدا گذاشته تو همدمم شوی در غم
خدا گذاشته تو مادر پدر باشی
گلم،قشنگ تری از گل و بهار و بهشت
بشر شدی تو که از هر فرشته سر باشی!
خدا تو را به نگاه خودش تبرک کرد
که از هر آنچه که خوبست خوبتر باشی
میان دست تو تسبیحی از ستاره گذاشت
که آفتاب شوی،مژده سحر باشی!
گلم ،عزیز دلم، دخترم،خدا می خواست
علی به عرش بیابد،تو بال و پر باشی!
از آسمان به زمین هدیه داده شد نورت
که نور چشم و عزیز پیامبر(ص) باشی!
نغمه ممستشار نظامی
کلمات کلیدی این مطلب :
مادر ،
پدر ،
تاریخ ارسال :
1391/2/19 در ساعت : 13:32:33
| تعداد مشاهده این شعر :
1255
متن های ارسالی برای "نقد" توسط دارنده دفتر شعر قابل مشاهده و تایید نخواهد بود و تنها توسط مسئول بخش نقدها بررسی و تایید خواهند شد. در صورتی که میخواهید نظری را خصوصی برای صاحب اثر ارسال کنید از بخش نظرات استفاده بفرمایید.