شیطان

این همه مکر تو از نادانی ماست …

و این همه نادانی از ماست که او

میسوزاند اعتقادش را کسی در او میکشد باورش را

هراسان میکند وجودی را

میرباید همه هوشش را

و باز می ایستد طپش قلبی

می خرامد صفات حیوانی و می کشاندش به دره ای هوس انگیز

میبوید حسادت را و مینوشد نفرت

با دروغ در می آمیزد و غسل حماقت میکند

می پالاید خویش را با تعفن و چه تعفن آور تر خود را با ریا می آلاید

حیف که او شیطان است و گرنه آدم خوبی میشد

افسوس که عریان است ورنه حجابی بر او می افکندیم

افسوس که نادان است ورنه بر او خردی می بخشیدیم

افسوس که خیال انگیز و وهم آلود است ورنه او را خط روشنی می دادیم

و افسوس بر این همه …