سلام و عرض ارادت خدمت همه شاعران و اديبان سايت  فارسي زبانان

خواستم شما را به غزلي مهمان كنم كه خبر اندوهناك رحلت دانشمند و نويسنده كشورم سركار خانم سيمين دانشور را شنيدم.اين شد كه اين شعر آزاد را تقديم مي كنم به روح بلند وآسماني اين اديب

اين مرگ

چقدر بي شرم است

مي آيد زيبا ترين سيب را

از سبد بر مي دارد

با دستاني سياه

گاز مي زند

بدون اينكه از كسي اجازه بگيرد.

مي آيد

لنگه كفش كسي را بر مي دارد

كه خوب راه مي رود

مثل طاووس.

آرام

از پشت

چشم مان آدم را مي گيرد

و حتي

فرصت نمي دهد او را بشناسي

تو را بر مي دارد

مي برد

پشت پرچين هايي مه آلود.

گاهي

مرگ

بربازوان سيمين دختري مي نشيند

كه تازه در شعر به فروغ رسيده است.

گاهي

به اتوبوسي سر ميزند

كه 44 حجم تنها را با خود مي برد.

گاهي

به شكل لبخند سرد

روي لب هاي پيرزني قدم مي زند.!!

گاهي

در حوالي ما قدم مي زند

اورا سلام مي كنيم

و با خودمان مي گوييم چقدر آشنا مي نمود.

مرگ

مي آيد

ناگزير

مثل روز

و سطح تاريك قلب را روشن مي كند.

مرگ

بي اجازه مي آيد

و سيبي را بر مي دارد

گاز مي زند.....

مجتبي اصغري فرزقي - مشهد مقدس

وبلاگ : http://mo1351.blogfa.com/