این دست "سپید" ها به نظر من از آن شعرهایی هستند که فقط در نسبت با خود شاعر می شود نامشان را "شعر" گذاشت و در مقام مخاطب شاید نتوان ارزش شعری برایشان قائل شد .

تمام عاشقانه ها را ...

نسرودم !

سپس شهید شدم ...

خاطرات  را کفن کردم ؛

دلم را با سـِدر و کافورِ نسیان

غسل دادم ؛

"من" ام را به خاک سپردم ؛

و با خود عهد بستم

که هر روز بر مزارش لاله بکارم ،

با دو انگشتم روی قبر بکوبم ،

گذشته های مرده را بیدار کنم

و برایشان فاتحه بخوانم .

* * *

اینجا قبرستان دل است

نشسته ام بر مزار "من" ام

روی سنگ قبر نوشته اند :

" شهید گمنام " ...