4

وقتی که می بوسد زمستان پا ودستت را
یک ابر جارو می کند جای نشستت را
چشمان مستت را اگر امشب نمی دیدم
باور نمی کردم نگاه می پرستت را
گم کرده بودم در جهان حتی من خودرا
در نیستی وقتی کشانیدند هستت را
تا ساحل زیباو دریای توآرام است
ول کن به دریا ماهی زیبای شستت را
هر گاه دستم دور بازوی تو می پیچد
هر گز نمی خواهم بیندیشم گسستت را
موسی عباسی مقدم