با عطـر و بـوی ذکر تواَم  آرزو خـوش است

در ســایه خیـال تـو این گفت وگو خوش است

بی ادعای عشــق به معــشـــوق می رســــیم

شوق وصال ساکت وبی های وهوخوش است

تــا خــورده ایم گـره به ســـــویدای روح  او

آمیخـتــن به  پهـنـــه بی  ما و او خوش است

هان ای اســیـر رنگ و گرفتـار روی دوست

دلبسـتگی به عالم بی رنگ ورو خوش است

ســرشــــار از طـراوت بــاران ، زلال رود

لبـریـز لطف برکه و احسان جو خوش است

مریم محبوب