ناز کم کن، کسادِ بازار است

عشوه ها مانده کنج انبار است

لیلی قصه ها پشیمان شد

مادر قصه پشت دیوار است

ناز کم کن که جرم سنگینی است

چاره ای نیست وقت انکار است

راستش فصل عاشقی طی شد

عشق، این روزها به اقرار است

ناز کم کن و گرنه رسوائی است

این فقط شعر نیست،اخطار است

وقت تنگ است و گفتنی بسیار

درد از صد هزار بسیار است

می شناسم تو را ، سکوت بس است

روزه را باز کن که افطار است

دوست می دارمت گنه کاری است

اخم بسیار کن که اجبار است.