دسته بندی اشعار

آخرین اشعار

آخرین نقدها

ایران

فکر می کنند
جسد است
تجزیه شود
هنوز نفس می‌کشد
هنوز دماوند
زنجیر بسته است به ضحاک
که تن و پیرهن پاره می کنند به زوال
هنوز شیاطین چپ و راست
مار در آستین خلق دارند
از جگر آوری مادر، به حسنک رفته است ایران
نعوذ باللّه من قضاء السّوء،
که بوسهل ها
طناب ،را با لعن و نفرین آغشته اند به دار
تنی چون سیم سفید و رویی چون صد هزار نگار
در این برهوت شب چه می‌ کند
که پرده پوشی جنگ است و نسل کشی من
که تو
هنوز معتقدی
آتش زیر خاکستر
دوام بیشتری دارد
تا چله سوزی
که من گر می گیرم
در گرگ و میشی که کفتار می نشاند به گله ، چوپان
و آنکس که شرف دارد به سوی مرگ می دود آدم
که آدم، به حقیقت
یکبار بیشتر نخواهد مرد
آتش را فراموش کن هلهله
سواران سوی عامّه تاختند و آن شور بنشاندند
تا بر مرکبی که هرگز ننشسته بود
بنشانند آدم
حالا
از این صدا به آن صدا می رود گوش
که حنجره ی تاریخ پر است از زنجره های لال، لالایی
که مادران
برگور خفتگان خویش، می گریند
و مردگان مهر ننگ بر پیشانی خاک اند ، جنگ
فکر می کنند جسد است تجزیه شود
بر، دار
پرچمی که ریشه در خون دارد
سری سبز
و کفنی سپید به کمر بسته است
می ایستد با من
با تو
با او که
تنها ماند، چنانکه تنها آمده بود از شکم مادر

#سید_مهدی_نژاد_هاشمی
#شعر_اعتراضی
#شعر_معاصر #شعر_اجتماعی #ادبیات_پایداری #هویت_ایرانی #آتش_زیر_خاکستر #تجزیه_نخواهد_شد #پرچم_بر_دار #دماوند #ضحاک #مار_در_آستین #حنجره_تاریخ #چوپان_و_کفتار #نسل_کشی #شرف #مقاومت #مردم #مرگ_با_شرافت #یاد_حسنک #بوسهل #صدای_مادران #سربدار #زنجره_های_لال #کفن_سپید #سید_مهدی_نژاد_هاشمی

---

---

   تاریخ ارسال  :   1404/4/7 در ساعت : 2:1:30   |  تعداد مشاهده این شعر :  10

---

---