میروم   تا   که   به    همراه     نسیم

شاید    امروز    به       باغی    برسم

درک   هدهد      اگرم     دست    نداد

به     سراپرده ی       زاغی    برسم

***

رسته   از    فلسفه    حتی    از شعر

خسته   از   خواندن  و  از   تحقیقم

میروم    تا   که      بیابم      شاید

عاشق     خلوت            آلاچقیم

***

شهر  ! ای  شهر  نهان گشته به دود

که    لقای     تو       عطایم  دادند

ماهی    برکه ی         کوهستانم

که   به   مرداب   تو  جایم دادند

***

شبدر  و   شبنم  و  آلاله   کجاست؟

بوته ای   میطلبد     پونه    دلم

قفسم   را  به    دهستان   ببرید

میکند   بونه ی  بابونه    دلم

***

شود  آیا   که  به   تکرار    رسند

قصه خوانیها     در   شبچره ها

یادشان  میزند     آتش  به  دلم

سارها     قمریها      زنجره ها

***

پایبند   توام  ای   شهر  و  هنوز

مانده   در   خاطره  تصویر ده است

همه  چیز  اینجا    حتی   احساس

دود آگین  شده  در بند   مه است

***

هوس  کوچ  ازین   محبس   تنگ

به   تمنای    دهستان        دارم

در  تو   ای   شهر نهان گشته به دود

من  به    مسخیت    ایمان   دارم .