گر گشا پنجره ها سمت خدایی جانا
باب گیتی به گشا روی تمامی اشیا

شب به خلوت بنشینی به خیالی خوشدل
بوسه بر ماه ، ببینی چه نجومی پیدا

سیرها می کنی ایام شبی در گذران
خواب نوشین طلبی لحظه تن از روح جدا

با قدح نرگس آن ماه خودی را سیراب
لحظه بیرون ز تنی گردی و سیری به سما

گر عروجی ز زمین سمتِ جهانی دیگر
از سبب هر چه که اسباب جهان دور ز ما

آن سرا عشق رسی باغِ جنانی چه نکو
چشمه جاری چه حیاتی چه طبیعت زیبا

یاد آن پنجره افتم ، پسِ آن پنجره ای
ایستا والی ما ، می نگرد سمتِ خدا

ولی اله بایبوردی

15 / 08 / 1398