درود بر شعرهای همیشه زیبایتان همولایتی گرامی

درود
من این روزها، شعر برای ویرانی های سیل زیاد شنیده و خوانده ام، بیشتر کلیشه ای و کلی و با نگاه هایی خالی از درد و دغدغده، بوده است. از این زاویه به خرابی های سیل نگاه نکرده ام. شما بسیار زیبا ودقیق و شاعرانه به این موضوع نگاه کرده اید. خرابی خانه های بابا زید: فاطمه غم های «بابازِید» را می شمارد، جهیزیه زهرا، مقایسه توجه مسئولان به این بحران ها، نگااه طنزآمیز به گزارش ها از این ویرانی ها مانند:به دوربین ها نگاه کنیم، بگوییم: سیب. یا:هر سال در«رمی جمرات» سنگ های شان را می شمارند. و از این دست. خیلی خوب بود.دست مریزاد!