باز کن این پنجره یِ بسته را 

چاره کن این شاپر بشکسته را 

پای به گل مانده یِ در ساحلم

بَرّ ترک خورده یِ بیحاصلم

در یمِ موّاجِ جنون عاطلم

کشته یِ یک مهلکه یِ باطلم

از همه حتی ز خودم غافلم

دیدنِ رخسارِ تو را مایلم

بار دگر جوششِ سازنده کن 

جلوه کن و روحِ مرا زنده کن 

پیش بیا و ز منم یاد کن

این دلِ ماتم زده را شاد کن

با منِ سرگشته مدارا رواست 

سینه یِ من خلوتِ غارِ حراست 

کاش زند نم نمِ بارانِ عشق 

باغِ دلم تشنه یِ آبِ بقاست

هجرِ تو و این دلِ شیدایِ من 

در طلبت غرقِ نماز و دعاست

شهرِ خدا بود و بُتان مقتدا

قومِ گنهکار در آن ناخدا

مکّه تهی از گهر و نور بود

پُر ز تکاپویِ زر و زور بود

شهر پُر از لاشه و مُردار بود

قفلِ حرم در یدِ کفّار بود

لطفِ خدا آمد و انگیزه داد

آمنه را نوگلِ پاکیزه داد

لطفِ خدا قولِ تو را داده بود

نورِ تو را روزِ ازل زاده بود

مَهگلِ بی خارِ گلستان تویی

مرغِ غزلخوانِ نیستان تویی

وارثِ اورنگِ سلیمان تویی

مرهمِ ناسورِ فراوان تویی

ناجیِ اندیشه یِ عرفان تویی

معنیِ آرامش و ایمان تویی

حسنِ جمالِ همه خوبان تویی

ناب ترینِ سیرتِ انسان تویی

پست ترین صورتِ حیوان منم 

‌دیوِ فرو رفته به عصیان منم

خیز و بزن این رگِ وامانده را 

آس ترین مهره یِ شیطان منم

پیشِ تو و ربّ تو شرمنده ام

آنکه بود نادم و گریان منم

از همه حتّی ز خودم دلخورم

هستی ومن خون جگر میخورم

عید شد و مکّه چراغانی است

سینه پر از شور پشیمانی است

لطف کن و بختِ مرا باز کن

در دلِ طوفان زده اعجاز کن

لطف کن و خانه خرابم نکن

گر چه بدم لیک جوابم نکن

بنده یِ سرما زده را دست گیر

تا نشود در دلِ شبها اسیر....

مهران ساغری

۹۶/۰۹/۱۴

صلی الله علیک یا رسول الله " ص"

میلاد نور مبارکباد