برای تو عشق / گلبرگ سرخ رنگ پریده ای بود / که لای کتابی زرد / کتابی که آیتی بود / بر نخستین سطور از آیاتی عروس / شرمگینانه / لرزان و سخت / اتفاق می افتاد / تا خواب مادرانه ای تعبیر شود / و در چارقد بزرگ شکوفه درشتی / کودکی از آب گرفته شود / برای تو کافه ها / دود های سریع بودند و / عطر های مضر / هر بار که دانه ای را تسبیح می گفتی / و درختی با حیاط خانه آشتی می کرد / برای خیابان / حضور لاله های دریده / گیلاس های واژگون / برای کوچه / ملودی کوتاه شعری لزج / کافی بود / برای تو / یک در بیشتر نبود / زینبیه بود ...
برای من / عشق / حضور دایم ابروهاست / پشت ابر هایی خلوت / برای من عشق / در آن سه پرنده ی بی صورتی پرواز می کند / که بر بازوی کسی ست / برای من عشق / از هر دریچه ای آفتابی ست ...
حالا قرار بود / برای تازه ترین محبوب مجازی ام / شعری از بوسه بنویسم / که چون انگور تازه شهریور / ترکش شراب آدینه باشد / یوسفی که به مصاف چاقو می رود ...
تو ایستادی / وقت خوابیدن پاشنه بلندان شهر / تو ایستادی / و گلستان پر بود / از "نعلبند پسری سر خوش" / تو ایستادی / "قاضی همه شب شراب"...
تو ایستادی / و سفره ای به قدمت چرمینه های پارسی / گشوده شد / تو ایستادی / که ترنج بهارستان بریده شد / تو ایستادی / و در خواب ایران / یوسفی که سر نداشت / به مصاف چاقو رفت ...
ببین بانو ! / این شعر در خاورمیانه سروده شده / و قصه هیچ عشقی نیست / که به تشت خون / ختم نشود .

#وحیدضیایی

برای او که ایستاده به مصاف چاقو رفت


 

telegram.me/sherastan