قاری بخوان !

قاری به خواندن سخن حق ، شــــتاب کن

فرصت کم است ، چشم مرا پر ز آب کن

از های و هوی شهر بدی ، خسته گـشته ام

حشو مرا ببخش ، و دلم را کـــــــباب کن

قصلی بخوان ، ز آیه ی چشمان غرق خون

بی خود مرا ، ز فلسفه ی این کـــــتاب کن

 ساقی ! بخوان وجام من از می ، تهی ببین

جاری ز دیده ام می گــــــــــلگونِ ِناب کن

جایی که دیده از عطشش ، غرق می شود

پیمانه های چشم مرا ، پر شراب کن

طبع حزین من که پراز، اشک و ناله است

شعر تری ، نیاید ش اما حســـــــــــاب کن

قاری بخوان به صوت دل انگیز، نغمه ای

 شکوه بشوی از دل و ، غم را جواب کن

اینجا ، هزار تشنه به امید قطـــــــــره اند

باران شو، و ببار و، مرا سیر از آب کن

بر سینه ام ، ز نورِ کتابِ خـدا بتاب

لوح دلم ، به روشــــــــنی آفتاب کن

قاری بخوان ، مشَوّشَم از خدعه ی زمان

تفسیرِ نقضِ ِرفع ِعطش ، از ســراب کن

                                                        مصطفی معارف 24/7/90 تهران