سلام بر شما جناب شرفی عزیز/ زیباست ولی توجه دارید که در قافيه آنچه مهم است، قسمت اصلي كلمات است نه زوايدي مثل پسوندها، ضماير و علايم جمع . مثلا "رفتم" با "بردم"، هيچگاه همقافيه نمي شوند زيرا اصل آنها - رفت، برد- مي باشد و م، جزء اصل كلمات نيست. يا مثل اين شعر:
آوازهاي شرقي باران غروب كرد
جنگل در انتظار درختان غروب كرد
خورشيدهاي تازه به دوران رسيده را
بايد نديد و مثل شهيدان غروب كرد
در اين شعر باران، درختان و شهيدان همقافيه شده اند، در صورتيكه از لحاظ قافيه به اشكال مواجه اند زيرا درختان و شهيدان با ضمير جمع آمده اند، اگر ضمير را برداريم، درخت و شهيد مي شود كه هيچگونه هم آهنگي بهم ندارند و نمي توانند با باران قافيه گردند.
ضمایر ملکی یا فاعلی یا مفعولی از این قبیلند . لذا خوانده ام و کرده ام و توام میم در هر سه مورد الحاقی است و قافیه قرار دادن آن به تکرار موجب عیب « ایطاء » در قافیه است .
موفق باشید .

******
سلام جناب حاج محمدي عزيز
واقعيت امر اين است كه بنده وارد جمع دوستان اديب شد ه ام كه درس بياموزم و واقعا از حضرت عالي ممنونم كه ايراد كار رابه من ياداوري ميكني