آه نمی کشیم ما، نعره زنیم از جگر
بهر چه راه های ما ؛ باز بود پر از خطر
بهر چه خیل زائران ، باز به خون کشیده شد
رفت ندیده کربلا ، زائر از این جهان به در
عشق بگویدت برو، عقل بگویدت بمان
راه بود پر از خطر، نیست وسیله معتبر
خویش جمع کن ، آی وزیر محترم
بر سر شاخه ای مزن ، بر بن شاخه ات تبر
حفظ حریم راه کن، دفع خطر ز راه کن
حذف نما ز راه ها پیچ شدید پر خطر
عشق حسین می کشد خلق بسوی کربلا
راه و وسیله مطمئن، ساز برای این سفر
حال رسانده ای نبی صحبت داغدارها
هست یک از هزار این پند و کلامِ مختصر.
حسین نبی زاده اردکانی

سلام و عرض ادب
دلیل مرتب کردن سروده ی شما این بود که راحت تر خوانده شود که متوجه شدم یکی از مصرع ها مشکل وزن دارد که احتمالا مشکل از تایپ هست و کلماتی تایپ نشده/یاحق
خویش جمع کن ، آی وزیر محترم