مثل باران صاف وساده

یا سوارم یا پیاده

درهوابردوش بادم

درزمین برجوی وجاده

مثل باران بی تکبر

می خورم برصخره ها سُر

می زنم دل را به دریا

بلکه ازدریاشوم پُر

مثل باران خیس خیسم

شادمانی را انیسم

روی احساسات گلها

مهربانی می نویسم

مثل باران بَرم دارم

جلگه هایی گرم دارم

ازخوشی سرشارم اما

ازبدیها شرم دارم

مثل باران ریشه دارم

ریشه در اندیشه دارم

سالها باعشق شیرین

دردرونم تیشه دارم

مثل باران درسجودم

غرق درخاکش وجودم

گوی سبقت رابه پاکی

ازملایک هم ربودم

مثل باران تاسهایم

مملوازاغفرلنایم

بازلالی های ذکرم

زردی ازدل می زدایم

مثل باران بیقرارم

هم به دار وهم به بارم

دست یاران را خدایی

بامحبت می فشارم

مثل باران دل نهاده

فارغ ازفیس وافاده

حظی ازهرآنچه دارم

می برم باحال ساده

مثل باران گنج دارم

نرگس ونارنج دارم

وصلت دیرینه ای با

ریشه های رنج دارم

مثل باران باز دارم

کبک خوش آواز دارم

بیشه های بی نظیری

تشنه ی پرواز دارم

مثل باران حرف دارم

بستگی با برف دارم

درزمستانهای ذهنم

زیستگاهی ژرف دارم

مثل باران بار دارم

آن ِ بی آزار دارم

بربلندیهای ایلم

ابرباران دار دارم

مثل باران شور دارم

منبعی از نور دارم

تارگیتارم گواهست

دردلم سنتور دارم

مثل باران قند دارم

اترک و اروند دارم

برلبان بی شماری

اینهمه لبخند دارم

مثل باران رنگ دارم

آه خوش آهنگ دارم

عشق به رنگین کمان و

نفرت از نیرنگ دارم

مثل باران رازپوشم

قطره عشقی سخت کوشم

می نَهد زنگار دلها

بارسنگینی به دوشم

مثل باران تندوتیزم

باپلیدی درستیزم

کی رسد شعرم به باران؟

تابه پایش عشق ریزم

بَرم درزبان محلی یعنی برکه