عطر ديدار تو اي راز مگوي خاك ها
مي كشاند چشم هايم را به سوي خاك ها
هر بهار انگار دست مهرباني ريخته است
موج چشمان تو را در رنگ بوي خاك ها
هم چنان مي كاوم اين شب ، تا مگر پيدا كنم
روزهاي رفته را در جستجوي خاك ها
صبح ها در هاله اي خونين مكرر ديده اند
اتفاقي چون تو را افتاده روي خاك ها
غربتت را هر نفس در بندبندم مي دمي
مثل حرفي ناتمامي در گلوي خاك ها
يك قنوت از عشق نوشيدي واينك خون توست
جانماز لاله ها ، آب وضوي خاك ها
درغريبي خاك كردي آرزويت را و هست
گردي از خاك تواينك آرزوي خاك ها
اينك اين ماييم در بي نامي و اينك تويي
آبروي آسمان ها ، آبروي خاك ها