این استخوان توست؟ چرا خاک خورده است؟
دستان مهربان تو را خاک خورده است؟

این چکمه های سبز چرا پاره پاره اند؟
آن جانماز سرخ کجا خاک خورده است؟

آن سرزمین که تکه ای از خاک کربلاست
مانند خاطرات شما خاک خورده است

آیینه نگاه شما تکه تکه شد
یا زیر خاک مانده و یا خاک خورده است

شعرم به پای روح بلندت نمی رسد
در ساحلی که عطر هوا خاک خورده است

در ساحلی که تا به ابد وامدار توست
از آن شراب سرخ که با خاک خورده است


من خود شنیده ام به خدا لمس کرده ام
نامت جدا،تن تو جدا خاک خورده است

اما تو تا همیشه تاریخ زنده ای
باور مکن که خون خدا خاک خورده است
#
خاک از حضور روشن تو آبرو گرفت
با چشمه نگاه زلالت وضو گرفت

این استخوان توست؟ سبک بار آمدی
دیدار شد میسرم ای یار...آمدی!

نغمه مستشارنظامی