بر جان احساسم نشسته گرد آهی
بر دوش ایمان می کشم بار گناهی
با خود برای واژه ها لبخند داری
لبخند تو هِی می کشد من را به راهی...
تا عاقبت دل را به یوسف ها رسانم
یعقوب من این بار افتاده به چاهی
عاشق شدی اما به اسلوب حماسه
باید به اوزان غزل شک کرد گاهی
یک نینوا فریاد در نای تو جاری ست
از نوحه می سازی برای خود سلاحی
باران بهمن ماه، ای مرد جنوبی
"دِز" را تب شور شما کرده ست راهی
در عصر سیمان هم سرودی می شود بود
بر ساحت قدس الهی خرده کاهی1
1- شهید بهمن (محمدجواد) دُروَلی،از فرماندهان شهید شهرستان دزفول، در وصیت نامه خود اینگونه نوشت: " دوست دارم قبرم را ساده و همسطح زمین درست کنید و با اندکی سیمان روی آنرا بپوشانید و فقط با انگشت روی آن بنویسید:
پر کاهی تقدیم به آستان قدس الهی و همه برایم طلب مغفرت نمائید."
