ای طعم رسیدن به تو شیرین تر از افطار!
ای هر شب من تا سحر از شوق تو بیدار!

در ظلمت شب های جهان، چهره ی خود را
ای ماه مبارک! دمی از پرده برون آر

ابروی هلالیت نهان در پس گیسو
عیدی است که رؤیت شود از عمق شبی تار

آرامش چشمان تو همچون شب قدر است
پلکی بزن احیای مرا زنده نگه دار

بی تابی هر/ روزه مرا تشنه ترم کرد
این تشنگی آن قدر گواراست که انگار،

هر لحظه لبم می شود از نام تو سیراب
هر لحظه دلم می شود از یاد تو سرشار

بازار به ایمان من و ناز تو گرم است
عقل است فروشنده و عشق است خریدار

ما را که از آغاز به دور تو بگردیم
بیرون مکن از دایره؛ ای نقطه ی پرگار!

راهی شده ام از خود و مقصد که تو باشی،
این را ه سراسر خطر انگار نه انگار

***

ای راهزن مست کمین کرده!
هلا! مرگ!
دست از سر تنهایی این قافله بردار
ما زنده به آنیم که دلدار ببینیم
پس وعده ی ما با تو پس از لحظه ی دیدار...