چشم ها روشن و دل خرّم و لب ها خندان
مِهر تابیده به قدری که رطب ها خندان

پا به ماه ست مگر مادر خورشید زمین؟
که چنین از قدمش چهره ی شب ها خندان

آسمان پشت همین در به سجود آمده است
دست بر سینه و آماده نسـَب ها خندان

یک به یک می شکند کنگره ها و بت ها
دست در دست عجم ها و عرب ها خندان

دیگر ابلیس فرو رانده شد از هفت سما
متحیّر شده معلول و سبب ها خندان

مرهمی آمده هر درد و مرض را به وجود
کز وجودش همه ی غرقه به تب ها خندان

خم به ابروی کمانش چه کسی دیده ز خشم
مهربانی که از او خشم و غضب ها خندان