قومی که  در اندیشه ی   دیدار        خدایند

با   نور   علی    گر  بدرخشند       سزایند

مردان   حقیقت    نگر     کوی     طریقت

از   جذبه ی  رخسار   علی محو    خدایند

سر  سلسله ی   مذهبشان  غیرعلی نیست

آنان  که   به   اقلیم    صفا  عشق  گرایند

دارند   ز   خاک   قدم   او   دم   جانبخش

عیسی  صفتانی  که به  هر درد   دوایند

ای   پادشه   خطه ی    سرسبز      تولا

شاهان   جهان   پیش  غلام تو     گدایند

یاران   تو   در   ساحل مقصود به رفتار

خصمان  تو  مغروق به  گرداب   بلایند

برمرتبه ی شامخشان غبطه خورد خضر

در بحر  ولای  تو   کسانی  که    فنایند

تا  کوثر  گفتار  تو  ای  زمزم     توحید

جاریست   کجا  در طلب آب    بقایند ؟

شد  بهره ور از نور جمالت مه وخورشید

برقی  ز   دم  تیغ   تو ناهید و سهایند

غیر  از   تو  کسانی که  گزیدند       امامی

از  بعد   نبی    یکسره در   راه      خطایند

جانم  به   فدای تو و   اخلاف        جلیلت

ما   را   همگی  راهبرانی  به     سزایند

دارند  چو  از دست  تو سر  خط    ولایت

بر   قافله ی  نوع   بشر        راهنمایند

در   مکتب   توحید   همه  مرجع و ملجا

برنامه  ده  و چاره گر   و  عقده  گشایند

با  مرگ   تو  ارکان هدایت شده  ویران

آن  قوم  که  انکار   نمایند      کجایند ؟

امروز به پژواک   اذا   زلزلة الارض

آشفته  چو  ابناء زمین   اهل   سمایند

مرغان اولی اجنحه* بر  سدره وطوبی

در  ماتم  سیمرغ  هدی  نوحه   سرایند

واصل  شدگان  حرم    سر        الهی

پوشیده  چو  مخلوق   زمین رخت عزایند

تا   شعله ی جانبخش تو خاموش نگردد

در  صومعه ی عرش ملایک به  دعایند

ای  لجة الاسرار الهی که  ز    داغت

تا   صبح  قیامت  همه  دلها  به  نوایند

چون «خوش عمل»ازداغ جگرسوزتوامروز

خلقی   همه در تاب  وتب افتاده ز پایند.

*تعبیر قرآنی از فرشتگان.