آنها اهل بودن اند و اين ها اهل ماندن.....و مخاطب من – شايد – كسي باشد از اهالي فردا.
درودتان...
مطمئن باشید که یک شعر یا اثر خوب راه خودش را در دل مردم و تاریخ و اجتماع باز خواهد کرد و یک کار سست حتی اگر ملیونها ستون تعارفِ قرضی زیرش بگذارند بالاخره فرو خواهد ریخت با گذر زمان...
پس بسرایید با عشق ... عشق و عشق... قطع نظر از امروز و دیروز و فردا...
این را هم بدانیم که اگر عشق و حال و هوای معنوی در پس یک شعر نباشد هرچه هم از لحاظ ادبی رنگ و لعابش بدهیم دلی را تسخیر نخواهد کرد و به قول ویکتور هوگو Masturbation culturelle خواهد بود...
برقرار باشید جناب شهیدا