*اندر باب ارتباط ما با آمريكا*
با كافران تدبير غير از پايداري نيست
تا نشكند با سنگشان آيينه اي ديگر

يكي از گره هاي كور سياسي جامعه ما ارتباط با آمريكاست. مسلما اگر بدون پيش زمينه به ماهيت ارتباط هاي ديپلماتيك نگاه كنيم در مي يابيم كه به فرض قبول صداقت طرفيني نتيجه ي اين ارتباط مثبت خواهد بود. ولي در باب مذاكره با آمريكا نكاتي وجود دارد كه مرورش شايد خالي از لطف نباشد:

آمريكا ابر قدرت جهاني است. كشوري كه در طول تاريخ نه چندان طولاني خود اثبات كرده كه براي تحقق قدرت جهاني خود در چاچوبي به نام منافع ملي ابايي از توجيه وسيله ندارد. چه اين كه براي تحقق و اثبات قدرت خود از بمب اتم استفاده مي كند. گروه هاي تروريستي را تقويت مي كند. بعد با همان گروه هاي تروريستي وارد جنگ مي شود و در خنده دار ترين ادعاي سياسي، غمخوار مردم مظلوم سوريه مي شود و اسد را متهم به استفاده از بمب شيميايي مي كند و اگر از دستش بر بيايد ناله وااسلاما هم سر مي دهد. براي آمريكا مهم منافع ملي است. منافعي كه آغشته به خون ميليون ها آدم بي گناه است.
در مقابل اين ابر قدرت اما ما كشوري هستيم كه دغدغه ي حكومت مبتني بر اخلاق داريم. مثال ما و آمريكا مثال خير كثير و شر قليل موجود در روزي حلال در برابر خير قليل و شر كثير موجود در روزي حرام است. به ما ياد داده اند كه هدف وسيله را توجيه نمي كند.
به ما ياد داده اند كه برعكس اصول جامعه شناختي غربي كه قدرت را مساوي با فساد مي داند ما مي توانيم قدرت پاك داشته باشيم و اگر جامعه شناسان غربي براي اثبات نظريه فساد در قدرت به عدم وجود مصداق تاريخي از قدرت بي فساد استناد مي كنند ولي ما در طول تاريخ پر مصداقمان به ميزان قابل تاملي از نمونه هاي حكومت مبتني بر اخلاق داريم كه حتي با وجود ماهيت استبدادي، به دليل رعايت موازين حداقلي اخلاقي امروز به نام نيكو اشتهار دارند.
غرض از اين توضيح بيان اين نكته است كه از حداقل هاي ايجاد ارتباط در مناسبات بين المللي وجود اصل يا اصول مشترك چه در جهان بيني و چه در غايت نگري شيوه ي حكومت داري است. به بيان ديگر شما بايد دليلي ولو مادي براي ارتباط ارائه دهيد كه بيان گر انگيزه ي شما از ايجاد ارتباط و اميد به برداشت سود متقابل باشد و اين نكته را هم در نظر بگيريد كه موضع ما در مذاكره موضع برابر است و بالطبع در اين جايگاه برابر، فشار اقتصادي ناشي از قدرت بيشتر يكي از طرف ها محلي از اعراب ندارد. در اين معماي پيچيده واقعيتي كه شايد كمتر به آن توجه شده همين خلا وجود اصول مشترك بين ما و آمريكاست. فراموش نكنيم كه ما نه تنها با آمريكا وجه اشتراكي نداريم بلكه در قانون اساسي ما اصولي پيش بيني شده كه مبتني بر مبارزه و حمايت از مستضعفين در برابر مستكبرين است. آرمان و هدف تشكيل حكومت ما بر مبناي نفي نظام سلطه بوده است و اين يعني تناقض مستقيم با منافع ملي آمريكا. به عبارت ديگر هر جا كه ما برنده ي ميدان بوده ايم منافع ملي آمريكا به خطر افتاده و بر عكس. بايد قبول كنيم كه جمع نقيضين محال است. مگر اين كه يكي از دو طرف از اصول خود كوتاه بيايد كه مسلما در اين حالت هم طرف سازش كار ما نخواهيم بود.
وقتي اين روزها در فضاي مجازي و در سطح جامعه مردمي را مي بينم كه فكر مي كنند آمريكا حقله ي گمشده ي زندگي شان است و به اين نتيجه رسيده اند كه دشمني كه به خاطر منافع ملي اش تحريمشان كرده عاشق چشم و ابروي آنهاست و دغدغه اش رفاه و آسايش و اعتقاد آنها شده، دلم مي گيريد. امروز بي اختيار به اين فكر مي كنم كه اگر عافيت طلبي ناشي از عدول از ارزش هاي انقلاب اسلامي در رابطه با آمريكا به كام مان خوش بيايد ديگر گذشته ي مملو از مبارزه و مقاومت مان قابل استناد نخواهد بود. اگر به هر نحوي با شيطان سر ميز مذاكره بنشينيم فارق از اين كه چه نتيجه اي از اين مذاكره حاصل مي شود ما بازنده ي اين بازي هستيم چون ما قرارمان از ابتداي شكل گيري مكتب مان مقاومت و مبارزه بوده و اين نرمش با توجه به ماهيت دشمن مان هيچ وقت قهرمانانه نخواهد بود.
آن چه كه خون به دل آدم مي كند فكر به گذشته است، فكر به اين كه اگر اين قدر بد از اعتقادات و آرمان هايمان دفاع نمي شد امروز لفظ آرمان براي مردم غول بي شاخ و دمي نبود كه خوراكش آسايش مردم است. هدف هيولايي نبود كه اگر از آن دم بزني كمر همت به سياه بختي مردم بسته باشي. خيلي دلم مي خواهد كه مردم را ببينم و از آنها سوال كنم كه امروز اسفناك ما ناشي از حقيقت آرمان هايمان است يا وقعيت ناشي از اشتباه در انتخاب!؟ خب اگر در انتخاب اشتباه كرده ايد چه كار به اصول ما داريد!؟بايد در جاي بلندي بايستيم و جوري كه همه مجبور باشند حرفمان را بفهمند داد بزنيم كه تو را به خدا به اين پرسش فكر كنيد كه كه اگر نتيجه ي نهايي آرمان هايمان را بايد در سفره هاي خالي مردم پيدا كنيم پس ذات اعتقادمان چه بوده كه هزاران جوان خونشان را در راهش هديه كرده اند!؟
لطفا به مردم بگوييد او با ما نيست ...