کاش...

کاش هوا سرد بود

کمی سرد تر از آذر

من بودم و کوچه ای خالی

درختانش خشک و با روح!

من بودم و نفس، من بودم و بـــاد!

دلم گوش می خواهد ، ققنوس خیال!

درد و دل بازاریست ،در میان کوچه

من چقدر میترسم ، زیرپایم خالیست

آسمان هم تنهاست، ابرهایش رفتند

آسمان دلــه من...!

تو چرا تنهایی ، وقتی من تنها ام؟

بیا یار من باش، بیا ققنوس من...

روزگارم برفیست ، من دهانم تلخ است

مثل کبکی بی سر، تکیه ام بر برف است

میخوام آروم باشم، با یه لیوان چایی

اما طعمش تلخه، به تنم می چسبه

خبر مرگم رو تو خیالم دارم

مثل رویا شیرین، اما جونم تلخه

چرا ققنوس من ، داره بارون میاد؟

میدونم سنگینی وقتی بارون میاد

دیگه وقته خوابه، وقت آرامش من