سلام بر شاعر محترم خانم الهام امین
در این مرثیه که درقالب غزل گفته شده است از وزن رباعی بهره گرفته شده که با توجه به محتوا ونه فرم وزن مناسبی است
و اما وزن اصلی رباعی مفعول مفاعیل مفاعیل فعل میباشد که با اختیارات شاعری تسکین و قلب که در وزن قابل اعمال است به دوازده وزن فرعی تبدیل می شود و خانم امین نیز در این شعر از همین قابلیت استفاده کرده است
رفتی و گذشت هرچه بود ای شاعر
مفعول مفاعلن مفاعیلن فع
که با در نظر گرفتن قلب و تسکین قابل برگشت به وزن اصلی است
از شعر و ترانه و سرود ای شاعر
همان وزن مصراع قبل
گفتند که از شعر خراسان پیری
مفعول مفاعیل مفاعیلن فع
در این مصراع فقط شاعر از اختیارشاعری تسکین استفاده شده است
رفته است ولی چقدر زود ای شاعر (غلط تایپی در شعر موجود است
برگشت به وزن مصراع اول غزل
ما با تو هنوز درد دلها داریم
وزن مصراع قبلی
هنگامه رفتنت نبود ای شاعر
همان
گفتیم که چشم دیدنش نیست تو را
مفعول مفاعلن مفاعیل فعل
در این مصراع فقط از اختیار قلب استفاده شده است
این چرخ بد اندیش حسود ای شاعر
مفعول مفاعیل مفاعیلن فع
برگشت به وزن مصراع سوم و استفاده اختیار تسکین
خالا تو کجایی که ببینی ما را
مفعول مفاعیل مفاعیلن فع همان وزن مصراع قبلی
با سینه ای از زخم کبود ای شاعر
وزن مصراع قبلی
بر گرد وببین که در نبودت ما را
برگشت به وزن مصراع اول غزل
جاری است ز دیده رود رود ای شاعر
همان وزن مصراع قبل
دیدیم د ر اسمان تکاندادی دست
همان وزن مصراع قبلی
دستی به نشانه درود ای شاعر
همان وزن قبلی
دیدیم نشست داغ تو بر دل شعر
مفعول مفاعلن مفاعیل فعل
در این مصراع فقط از اختیار قلب استفاده شده است
کاری نتوان کرد چه سود ای شاعر
مفعول مفاعیل مفاعیلن فع
برگشت به وزن مصراع سوم با اختیار شاعری
تسکین
و اما از خانم امین انتظار چنین شعر روان و تاثیر گذار ی هم هست
فقط در مصراع آخر شعر به لحاظ کامل شدن مفهوم کلمه ای و یا عبارتی محذوف است چه سود ای شاعر از چی چه سود ؟
فردوسی در داستان رستم و سهراب می گوید
از این خویشتن کشتن اکنون چه سود
چنین رفت و این بودنی کار بود
اگر بپرسیم از چی چه سود مصراع به ما می گوید از خویشتن کشتن ولی در بیت خانم امین برای این سوال جوابی نیست مگر مخاطب خود جوابی به ان بدهد که البته می دهد
در یک مصراع نیز بجای از ز گفته شده است که قابل اغماض و چشم پوشی است
و با همه ی این توضیحات فقط می خواهم که ثابت کنم که شعر را با جدیت و علاقه خواند ه ام و گرنه این توضیحات در برابر زیبایی این شعر ارزش چندانی ندارد خداوند روح بلند استاد محمد قهرمان را شاد داشته باشد