دلم تنگ است اما اشک دلتنگی نمی بارم
 من این احساس عشقت را درون خویش می کارم

نه تو رفتی نه من امّا ، جدایی قسمت ما شد
 همیشه حق داغت را به دل محفوظ می دارم

چرا عطر نفس هایت سراغم را نمی گیرد؟
من از این لحظه های خشک وهم انگیز بیزارم

نگاهم را به سمت جاده می دوزم که تا شاید
غباری از قدم هایت رسد بر چشم بیمارم

خودم را دوست می دارم؛ تمامم یادگار توست
فقط ای کاش قدری " تو" برای خویش بردارم